Η γραφή γραμμάτων και λέξεων ανάποδα είναι σύμπτωμα της δυσλεξίας.
Το να γράφει ένα παιδί γράμματα και λέξεις ανάποδα είναι κοινό χαρακτηριστικό στα αρχικά στάδια ανάγνωσης και γραφής ανάμεσα τους τυπικούς μαθητές και τους μαθητές με δυσλεξία εξίσου. Είναι μια ένδειξη ότι οι ορθογραφικές αναπαραστάσεις (π.χ. ο σχηματισμός των γραμμάτων και ο συλλαβισμός των λέξεων) δεν έχουν εγκαθιδρυθεί πλήρως και όχι αναγκαστικά ότι το παιδί έχει αναγνωστική δυσκολία.
Οι αναγνωστικές δυσκολίες προκαλούνται από προβλήματα οπτικής αντίληψης.
Πολλές μελέτες αναφέρουν ότι η δυσλεξία σχετίζεται περισσότερο με την γλωσσική επεξεργασία σε φωνημικό επίπεδο(π.χ. δυσκολίες στη γραφοφωνημική αντιστοίχιση) παρά με προβλήματα στην οπτική επεξεργασία/αντίληψη.
Με το πέρασμα του χρόνου τα παιδιά θα ξεπεράσουν τη δυσλεξία.
Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η δυσλεξία είναι ένα πρόβλημα που μπορεί να ξεπεραστεί, Υπάρχουν όμως ισχυρές αποδείξεις ότι τα παιδιά που εμφανίζουν δυσκολίες στην ανάγνωση έχουν ένα σταθερό έλλειμμα σε αυτό τον τομέα. Τα παιδιά με δυσλεξία εξακολουθούν να βιώνουν δυσκολίες στην ανάγνωση στην εφηβεία και την ενηλικίωση.
Περισσότερα αγόρια απ ότι κορίτσια έχουν δυσλεξία.
Διαπολιτισμικές μελέτες έχουν δείξει ότο τόσο τα κορίτσια όσο και τα αγόρια επηρεάζονται από τη δυσλεξία.Υπάρχουν πολύ πιθανοί λόγοι για την υπερεκπροσώπηση των αγοριών στα σχολεία, που περιλαμβάνουν εντονότερα συμπεριφορικά προβλήματα συνδεόμενα με τις μαθησιακές τους δυσκολίες και μικρότερη πιθανότητα επανόρθωσης.
Η δυσλεξία επηρεάζει ανθρώπους που μιλούν συγκεκριμένες γλώσσες.
Η δυλεξία εμφανίζεται σε όλες τις κουλτούρεες και γλώσσες στο κόσμο συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν χρησιμοποιούν το αλφαβητικό σύστημα όπως τα Κορεάτικα και τα Εβραικά. Στα Ελληνικά η πρωταρχική δυσκολία είναι η ακριβής αποκωδικοποίηση των άγνωστων λέξεων. Σε διαφανή ορθογραφικά συστήματα όπως το ελληνικό (απεικονίζουν με συνεπή και συστηματικό τρόπο τα φωνήματα της γλώσσας με γραφήματα) όπου η δυσλεξία εμφανίζεται περισσότερο ως πρόβλημα σε σχέση με την ευχέρεια της ανάγνωσης- οι αναγνώστες μπορεί να έχουν ακρίβεια αλλά είναι αργοί.
Τα άτομα με δυσλεξία επωφελούνται περιασότερο από κείμενο με διάφορα χρώματα ή φακούς.
Δεν υπάρχουν ισχυρές ερευνητικές αποδείξεις ότι η παρέμβαση με χρωματιστούς μαρκαδόρους στο κείμενο ή ειδικούς φακούς έχει οποιαδήποτε επίδραση στην ανανώριση λέξεων, την ανάγνωση ή την κατανόηση των παδιών με δυσλεξία.
Ένα άτομο με δυλεξία δεν μπορεί ποτέ να μάθει να διαβάζει.
Αυτό δεν είναι ισχύει. Οσο νωρίτερα τα παιδιά που αντιμετωπίζουν δυσκολίες αναγνωρίζονται και τους παρέχεται συστηματική, εντατική παρέμβαση στους αντίστοιχους τομείς, τόσο λιγότερο σοβαρά θα είναι τα προβλήματά τους. Με αυτό τον τρόπο ακόμα και μεγαλύτερα παιδιά με δυσλεξία μπορούν να αποκτήσουν ακρίβεια στην ανάγνωση αν και θα είναι αργοί αναγνώστες.