Πως να βοηθήσουμε τα παιδιά μας και κυρίως τα αγόρια μας να εκφράζονται.
Αν κατασκευάσουμε, δημιουργήσουμε, περάσουμε αντιλήψεις αρρενωπότητας που δεν περιλαμβάνουν το νοιάξιμο και τη λύπη ζημιώνουμε τα αγόρια , όπως και τα κορίτσια όταν επιμένουμε να είναι καλά και ευγενικά και να καταπιέζουν τα συναισθήματα της έντασης, του θυμού και της αντίστασης. Όσο περισσότερο χώρο δίνουμε στα παιδιά μας για να μας επικοινωνήσουν τα συναισθήματά τους, τόσο λιγότερο είναι πιθανό το μυαλό τους να καταπιέσει τα ευάλωτα συναισθήματα. Όσο περισσότερο αφήσουμε τα παιδιά να νιώθουν όλα τα συναισθήματά τους, τόσο περισσότερο δοτικά θα γίνουν, με νοιάξιμο και ενδιαφέρον για τους άλλους.
Υπάρχουν 5 πράγματα που μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά μας.
1. Προστατεύουμε την καρδιά και τα συναισθήματά τους δημιουργώντας μια υγιή σχέση μαζί τους.
Όταν ένα παιδί αισθάνεται ότι είναι σημαντικό για τους ενήλικες στη ζωή του, οτιδήποτε πιστεύουν, λένε ή σκέφτονται οι άλλοι για αυτό θα έχει λιγότερη σημασία. Είναι το συναισθηματικό δέσιμο με τα παιδιά μας που τα προστατεύει από το να πληγωθούν βαθιά από την απόρριψη, την προδοσία και την έλλειψη του ανήκειν. Παρόλο που οι αναποδιές, οι αντιξοότητες είναι μέρος της ζωής, είναι η εμπειρία του να νιώθεις μόνος όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με αυτές που πληγώνει περισσότερο συναισθηματικά το παιδί. Τα παιδιά χρειάζεται να νιώθουν ότι οι σημαντικοί ενήλικες στη ζωή τους είναι δίπλα τους, όποτε τους χρειαστούν.
2.Προστατεύουμε τα παιδιά από εμπειρίες που μπορεί να τα πληγώσουν όταν χρειάζεται.
Αν είναι ξεκάθαρο ότι το παιδί βρίσκεται σε μια σχέση που το πληγώνει συναισθηματικά -ο φίλος του το υποτιμά, κοροϊδεύει, χτυπάει, εκμεταλλεύεται-είναι καιρός να σκεφτείτε αν χρειάζεται να μειώσετε την επαφή και να το βοηθήσετε να σχετιστεί με άλλους δημιουργώντας ασφαλείς σχέσεις . Αλλάζοντας το πλαίσιο για το παιδί, αποτρέπεται τον εγκέφαλο από το να νιώσει την ανάγκη να προστατευτεί ενάντια στη συναισθηματική απειλή. 3.Συζητήστε με το παιδί για όλα τα συναισθήματα
Τα παιδιά υιοθετούν τις αξίες από τους ενήλικες που είναι πιο κοντά σε αυτά. Έτσι αν οι ενήλικες οδηγήσουν τη συζήτηση σε ευαίσθητα θέματα της καθημερινότητας, τα παιδιά πολύ πιθανό να ακολουθήσουν. Δεν μπορούμε να περιμένουμε συνεχώς από ένα παιδί να έρθει σε εμάς, όταν είναι αναστατωμένο ή στεναχωρημένο. Είναι ο ρόλος των ενηλίκων να παρατηρήσουν την συμπεριφορά των παιδιών και να τα βοηθήσουν τα παιδιά να εκφραστούν όταν χρειάζεται.
4.Δείξτε τρυφερότητακαι εκφράστε τα συναισθήματά σας.
Η έκφραση της τρυφερότητας απέναντι στο παιδί και μια ζεστή αγκαλιά , μπορεί να το ωθήσει προς σε εσάς και να το ενθαρρύνει να ανοιχτεί και να μιλήσει για τα συναισθήματά του. Είναι η ασφάλεια που νιώθει ένα παιδί σε μια σχέση και η αίσθηση ότι αυτή θα συνεχίσει να υπάρχει ακόμα και αν μοιραστεί τα πιο βαθιά συναισθήματά του. Αν ένα παιδί αισθανθεί ντροπή ή απαξίωση, υποτίμηση επειδή εκφράζει τα συναισθήματά του , είναι λιγότερο πιθανό να τα αποκαλύψει ξανά σε έναν ενήλικα.
5.Υποστηρίξτε οποιαδήποτε έκφραση συναισθήματος λύπης, θλίψης, αφήστε το παιδί να κλάψει.
Τα αγόρια μπορεί να αισθάνονται λύπη χωρίς να κλαίνε και είναι σημαντικό να το αποδεχτούμε. Είναι επίσης σημαντικό να μην πιέζουμε την έκφραση συναισθημάτων, της λύπης ή να προτείνουμε ότι δεν κάνουν κάτι καλά όταν έχει σχέση με τα συναισθήματά τους. Δεν χρειάζεται να πούμε στα αγόρια μας να κλαίνε ή να μην κλαίνε και δεν χρειάζεται να μας απασχολεί τόσο αν θα κλάψουν ή όχι. Αν κάνουμε σωστά τη δουλειά μας και ωθούμε τα παιδιά μας να εκφράζουν όλα τους τα συναισθήματα η φύση θα κάνει τα υπόλοιπα και όταν χρειαστεί θα εκφραστούν ανεμπόδιστα. Χρειάζεται να δουλέψουμε τη σχέση μας με τα αγόρια μας. Όταν νιώθουν ότι μπορούμε να τα στηρίξουμε, θα μπορούν να βασίζονται σε εμάς και να συζητάνε για ότι τα απασχολεί εκφράζοντας τα συναισθήματά τους.
http://macnamara.ca