Όταν μιλάμε για ΔΕΠΥ στο μυαλό μας έρχεται η εικόνα ενός πολύ ζωηρού αγοριού, που κινείται ασταμάτητα και δεν ακούει κανέναν και τίποτα. Τι γίνεται όμως με τα κοριτσια;; Τα κορίτσια έχουν ΔΕΠΥ;;
Φυσικά και έχουν. Η ΔΕΠΥ ειναι μια νευροδιαφορετικότητα που δεν κάνει διακρίσεις ανάλογα με το φύλο. Το ποσοστό των κοριτσιών που έχουν ΔΕΠΥ ειναι μικρότερο απο αυτό των αγοριών ,5,6% στα κορίτσια έναντι 12,9% στα αγόρια. Ακόμη και έτσι όμως αυτή η νευροδιαφορετικότητα είναι παρούσα και στην ζωή των κοριτσιών.
Πως θα καταλάβουμε ότι ένα κορίτσι έχει ΔΕΠΥ; Δεν είναι συχνό αυτά τα κορίτσια να εμφανίζουν την έντονη κινητικότητα των αγοριών. Στα κορίτσια με ΔΕΠΥ πρέπει να δώσουμε σημασία σε άλλες συμπεριφορές. Πολύ συχνά δίνουν την εντύπωση ,κυρίως στην τάξη, ότι ονειροπολούν, ότι χαζεύουν και ότι αφαιρούνται πολύ εύκολα. Κάνουν νευρικές κινήσεις για να εκτονώσουν την ένταση που έχουν. Θα τα δείτε να δαγκώνουν μολύβια και στυλό, να “παίζουν” με τα μαλλιά τους ή με κάποιο αντικείμενο, να κουνάνε νευρικά τα χέρια ή τα πόδια τους, να σιγομουρμουρίζουν κάποιο τραγούδι. Δεν κάθονται εύκολα σε ένα σημείο. Ψάχνουν συνεχώς αφορμές για να κινηθούν.
Συνήθως μιλάνε πολύ και διακόπτουν συχνά τους άλλους!! Έχουν μεγάλο άγχος να προλάβουν αυτά που θέλουν να πουν πριν κάποιος τα διακόψει ή τα μαλώσει. Αυτό δεν τα βοηθάει πολύ στο ν ακούν τι τους λένε οι άλλοι, πως νιώθουν ή τι θέλουν απο αυτά. Ξεχνάνε πολύ εύκολα και αργούν συχνά. Απογοητεύονται και ματαιώνονται γιατί συχνά τα αποτελέσματα δεν είναι ανάλογα των προσπάθειών τους. Αγχώνονται πολύ εύκολα και είναι ιδιαίτερα συναισθηματικά πλάσματα. Τα συναισθήματά τους φαίνεται ότι ειναι μεγαλύτερα απο αυτές!
Δεν μπορούν να οργανώσουν και να τακτοποιήσουν τον χώρο τους καθώς και να ολοκληρώσουν μια δραστηριότητα. Δυσκολεύονται να πουν “όχι”. Επειδή βιώνουν συχνά απόρριψη θέλουν να είναι αρεστές και προσπαθούν τόσο πολύ γι αυτό που κάποιες φορές καταλήγει εις βάρος τους.
Είναι αναποφάσιστες γεγονός που τους δημιουργεί επιπλέον στρες. Τέλος συχνά στα κορίτσια με ΔΕΠΥ βλέπουμε δυσκολίες στα μαθήματα, στις σχέσεις με τους συνομηλίκους αλλά και τους μεγαλύτερους
Η διάγνωση είναι απαραίτητη όχι για να μπει “ταμπέλα” στο παιδί. Αλλά για να δώσει μια περιγραφή του τι συμβαίνει και απο κει και πέρα να οριστεί ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο το παιδί θα βοηθήθει. Τα κορίτσια όπως και οι γυναίκες με ΔΕΠΥ συχνά πέφτουν “θύματα” των στερεοτύπων που τις θέλουν “γλωσσούδες, ανεπρόκοπες, ξεμυαλισμένες, να αργούν πάντα, να γκρινιάζουν και να είναι υπερβολικά συναισθηματικές.” Βλέποντας όμως το στερεότυπο χάνουμε το άτομο και όλον τον πλούτο που αυτό έχει να προσφέρει.