– Όταν έρχεται σπίτι μετά το σχολείο μεταμορφώνεται, γίνεται άλλο παιδί!! Ξεσπάει, φωνάζει, γκρινιάζει, πετάει τα πράγματά του, κλαίει !! Στο σχολείο μου λενε οτι ειναι άψογο!! Τι συμβαίνει μετά;
Φανταστείτε το παιδί σαν ένα μαραθωνοδρόμο. Οι ώρες του σχολείου είναι ο Μαραθώνιος που καλείται να τρέξει. Μετά το τέλος του λογικό είναι ,όπως και ένας αθλητής, να είναι εξαντλημένο τόσο σωματικά όσο και πνευματικά. Το παιδί αλλάζει περιβάλλον. Πάει απο έναν χώρο που πρέπει να είναι δομημένο, προσεκτικό, υπομονετικό, απο έναν χώρο που έχει μια πληθώρα ερεθισμάτων, όπου το νευρικό του σύστημα είναι σε απόλυτη εγρήγορση.
Και μετά φτάνει σπίτι του. Είναι κουρασμένο, πιθανότατα πεινασμένο, έχει εξαντλήσει όλη του την αυτοσυγκράτηση στο σχολείο. Και τώρα ειναι σε ένα οικείο περιβάλλον, που νιώθει ασφάλεια, που ξέρει ότι μπορεί να είναι ο εαυτός του. Έτσι ξεσπάει.
Πώς μπορούμε όμως να διαχειριστούμε μια τέτοια κατάσταση που μπορεί να κάνει και εμάς να νιώθουμε άβολα;
Αρχικά δώστε στο παιδί ένα εύλογο χρονικό διάστημα να αποφορτιστεί.
Φροντίστε να καλυφθούν οι σωματικές του ανάγκες: φαγητό, νερό, τουαλέτα.
Αγκαλιάστε το, μιλήστε του ήρεμα, φροντίστε το.
Θυμηθείτε ότι τα παιδιά έχουν ανάλογες ανάγκες και δυσκολίες με τους ενήλικες. Η κούραση δεν είναι “προνόμιο” της ζωής των μεγάλων. Κατανόηση και ενσυναίσθηση είναι το κλειδί.