stop youth suicide, railway, red rose in hand-3663428.jpg

Πως μιλάμε στα παιδιά για την αυτοκτονία

Είναι φυσικό  για ένα γονιό ή φροντιστή να θέλει να πραστατέψει το παιδί του από τον πόνο ύστερα από το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου, ειδικότερα αν αυτός έχει προέλθει από αυτοκτονία. Μπορεί να θέλετε να πείτε στο παιδί ότι ο θάνατος προήλθε από ατύχημα, αλλά είναι καλύτερο να προσπαθείτε να είστε  ανοικτοί και ειλικρινείς από την αρχή. Ορίστε και μερικοί λόγοι που εξηγούν το γιατί: 

Το να τους το πείτε είναι ο καλύτερος τρόπος να τα προστατεύσετε.  

 Το φυσικό σας ένστικτο θα είναι να προστατεύσετε το παιδί σας. Παρόλα αυτά, μια ειλικρινή εξήγηση των γεγονότων, σε γλώσσα κατάλληλη για την ηλικία του παιδιού, δοσμένη από ανθρώπους που εμπιστεύεται και που θα συνεχίσουν να το υποστηρίζουν είναι η καλύτερη προστασία που μπορείτε να δώσετε στο παιδί σας. Η γνώση των γεγονότων και το αίσθημα υποστήριξης,  θα δώσει δύναμη στα παιδιά σας να αντιμετωπίσουν τυχόν φήμες και κουτσομπολιά που μπορεί να ακούσουν από τον κοινωνικό περίγυρο. Το να μπορούν να κάνουν ερωτήσεις και να εκφράσουν συναισθήματα θα τα βοηθήσει να επεξεργαστούν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους.  

Μπορεί να το μάθουν με άλλο τρόπο. 

Μια αυτοκτονία γρήγορα γίνεται γνωστή από τις επισκέψεις της αστυνομίας, την έρευνα, το ενδιαφέρον των μέσων μαζικής ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης. Το παιδί σας μπορεί να το μάθει από το διαδίκτυο, από τις ειδήσεις ή κρυφακούγοντας συζητήσεις παρά από εσάς. Αν το μάθουν με αυτό τον τρόπο, μπορεί να αισθανθούν ότι δεν μπορούν να μοιραστούν αυτή την πληροφορία, ότι έμαθαν ή να μιλήσουν για το πως αισθάνονται.  

Μπορεί να αισθανθούν ότι αυτά φταίνε. 

Τα παιδιά είναι πολύ οξυδερκή και γνωρίζουν ότι όσα τους λέτε για να τα προστατεύσετε δεν βγάζουν νόημα, δεν είναι λογικά. Αντιλαμβάνονται ότι υπάρχουν πράγματα που δεν λέγονται καθώς επικρατεί μια ατμόσφαιρα μυστικοπάθειας ή σιωπής  στο σπίτι και φτάνουν στο σημείο να πιστέψουν ότι οτιδήποτε είναι λάθος, είναι κατά κάποιο τρόπο δικό τους φταίξιμο. Η ντροπή και η ενοχή επιτείνονται σε αυτό το περιβάλλον και χωρίς να γνωρίζουν την πηγή τους σημαίνει ότι δεν μπορούν να το ονοματίσουν ή να μιλήσουν γι αυτό . 

Θα τα βοηθήσει να γίνουν πιο ανθεκτικά.  

Τα παιδιά είναι πολύ πιθανό να μεγαλώσουν και να γίνουν καλά προσαρμοσμένοι, ανθεκτικοί ενήλικες αν  ανατραφούν σε ένα περιβάλλον ανοικτό και ειλικρινές, οπού τόσο τα καλά όσα και τα δύσκολα γεγονότα μπορούν να μοιραστούν και να συζητηθούν. Από την εμπειρία μας  είναι αυτά τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει χωρίς να γνωρίζουν την αλήθεια για την αυτοκτονία, που είναι πιο πιθανό να δυσκολεύονται στη ζωή τους.   

Μπορεί να βελτιώσει τη σχέση σας μαζί τους. 

Παρόλο που μπορεί να είναι μια πολύ δύσκολη συζήτηση, τα παιδιά που γνωρίζουν για την αυτοκτονία, είναι πιο εύκολο να την ονοματίσουν, να μιλήσουν γι αυτή, να την αναλογιστούν και να την ενσωματώσουν στην κατανόησή τους για τη ζωή. Πολλοί γονείς αναφέρουν ότι τα παιδιά τους αναπτύσσουν μεγαλύτερη ωριμότητα ως αποτέλεσμα αυτών των συζητήσεων  και αισθάνονται ότι έχουν καλύτερη σχέση μαζί τους. Τα παιδιά αναπτύσσουν μια αίσθηση εμπιστοσύνης και ασφάλειας που είναι μια καλή βάση για το μεγάλωμά τους.  

Μπορεί να βοηθήσει και εσένα. 

Το να μιλήσετε και να πείτε την αλήθεια στα παιδιά σας δεν θα βοηθήσει μόνο τα ίδια, θα βοηθήσει και εσάς να σχετιστείτε μαζί τους με πιο ώριμο τρόπο. Πολλοί άνθρωποι λένε ότι αισθάνονται καλύτερα οι ίδιοι μετά από μια ειλικρινή συζήτηση με το παιδί τους για την αυτοκτονία.  

Πως μπορώ να το πω στο παιδί μου όταν δεν το καταλαβαίνω εγώ ο ίδιος 

 Όταν δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί συνέβη μια αυτοκτονία εμείς οι ίδιοι και δεν μπορούμε να βρούμε τις κατάλληλες λέξεις για να μιλήσουμε γι’ αυτή ή να εκφράσουμε πως νιώθουμε, το να μιλήσουμε στα παιδιά για την αυτοκτονία φαίνεται αδύνατο. Μπορεί να ανησυχούμε ότι θα τα αναστατώσουμε, ή ότι θα πούμε τα λάθος πράγματα ή με κάποιο τρόπο ότι θα καταστρέψουμε την παιδική τους ηλικία. Μερικές απλές οδηγίες μπορεί να σας βοηθήσουν σε αυτό το δύσκολο ταξίδι:

  • Μην νιώθετε ότι χρειάζεται να έχετε όλες τις απαντήσεις -δεν μπορείτε!!!. Είναι πιθανό να έχετε τόσες ερωτήσεις όσο και το παιδί σας και αυτό είναι εντάξει.  
  • Πείτε τους τι ξέρετε  με απλές λέξεις και μερικές προτάσεις ανάλογα με την ηλικία τους και το επίπεδο κατανόησής τους. Είναι καλό να γνωρίζουν ότι και εσείς έχετε πολλές ερωτήσεις και ότι θα συνεχίσετε να μοιράζεστε πληροφορίες μαζί τους.   
  • Μιλήστε στο παιδί σας με λέξεις που γνωρίζετε ότι καταλαβαίνει. Σκεφτείτε το σαν να κάνετε μετάφραση. Πως μπορώ να πω/μεταφράσω όσα θέλω στο παιδί μου ώστε να τα κατανοήσει; 
  • Γνωρίζετε το παιδί σας καλύτερα από τον καθένα. Προσπαθήστε να έχετε στο νου σας τι εμπειρίες έχουν τα παιδιά από την καθημερινότητα και πως αντιλαμβάνονται τον κόσμο γύρω τους. Αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα ακούσουν αυτά που τους λέτε.   
  • Να θυμάστε ότι αυτή είναι μια συζήτηση στην οποία θα επανέρχεστε συχνά. Ένα ειλικρινές ξεκίνημα, όσο απλό κι αν είναι, θα το κάνει πολύ πιο εύκολο.  
  • Μην κατηγορείτε  τον εαυτό σας ως γονιός.  Η κατάσταση αυτή είναι επώδυνη και για εσάς επίσης! Χρειάζεται να φροντίσετε τον εαυτό σας  προκειμένου να μπορέσετε να κάνετε τη δουλειά σας σαν γονιός.  

Πηγή:winstonwish.org 

 

 

Scroll to Top