Από τότε που αρχίζουμε το σχολείο, ίσως και απο νωρίτερα, μία απο τις ερωτήσεις που μας απευθύνουν οι μεγάλοι είναι: Εσύ τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;; Ποδοσφαιριστής, ηθοποιός, πλούσιος, τραγουδίστρια, αθλήτρια, πρωθυπουργός, πυροσβέστης, αστυνομικίνα, , κομμωτής, τεχνήτρια ακρων, καθηγήτρια αλλά και youtuber, tiktoker, ψυχολόγος και δεν συμμαζεύεται. Ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Τα παιδιά μέχρι να τελειώσουν το δημοτικό βρίσκονται σε ένα φαντασιακό κόσμο όσο αφορά το επαγγέλμα. Επηρεάζονται κυρίως απο τα πρότυπα που έχουν: γονείς, μέλη του περιβάλλοντός τους που θαυμάζουν, αλλά και “είδωλα” απο τον χώρου του αθλητισμού, του θεάματος και του διαδικτύου.Μέχρι τα 14 δομούν την εικόνα του εαυτού τους. Μέχρι τα 18 δοκιμάζουν αυτή η αναζήτηση φτάνει και μέχρι τα 24.
Πριν αποφασίσουν τι επάγγελμα θ ακολουθήσουν πρέπει να διευρυνήσουν τι θέλουν, τι τους αρέσει, σε τι είναι καλοί. Όλα αυτά βέβαια δεν γίνεται να μείνουν ανεπηρέαστα απο την οικογένεια, το μορφωτικό επίπεδο των γονιών αλλά και την κοινωνικοοικονομική τους κατάσταση. Μέχρι και η σειρά γέννησης αλλά και το φύλο παίζει ρόλο για την επιλογή του επαγγελμάτος.
Και κάπου εδώ τίθεται η ερώτηση του 1.000.000 ευρώ! Πώς μπορώ να βοηθήσω το παιδί στην επιλογή του επαγγέλματος; Ενισχύοντας την αυτοεκτίμησή του, βοηθώντας το να καταλάβει σε βάθος τον εαυτό, βάζοντας στην άκρη τις προσωπικές μας φιλοδοξίες και την δική μας ανάγκη γι αναγνώριση. Εστιάζοντας σε αυτά που πραγματικά αρέσουν στο παιδί. Βοηθώντας το να αναπτύξει τις λεγόμενες “οριζόντιες δεξιότητες” (soft skills) δηλαδή την ψυχική ανθεκτικότητα, την ευελιξία, την διαχείριση προβλημάτων, την επικοινωνία και την ολιστική φροντίδα εαυτού. Αυτά ειναι τα εφόδια που χρειάζεται η συγχρονη αγορα εργασίας. Ο εργαζόμενος του μέλλοντος ειναι ο “Πρωτεϊκός εργαζόμενος” αυτός που θα μπορεί να προσαρμόζεται με επιτυχία στις αλλαγές χωρίς να χάνει τον εαυτό και τις αξίες του. Ο όρος ειναι εμπνευσμένος απο τον μυθολογικό Πρωτέα, θεότητα της θάλασσας, που άλλαζε συνεχώς μορφές.
Η Παραδοσιακή Αντίληψη για το επάγγελμα εχει αντικατασταθεί απο την θεωρία του Τυχαίου.
Πηγή (Γλυκερία Π. Ρέππα PhD, MSc, M.A. Ψυχολόγος, Επιστημονική Συνεργάτιδα Πανεπιστημίου Αιγαίου )
Δεν ειναι πλέον προαπαιτούμενο να έχουμε επιλέξει το επάγγελμά μας απο τα 16 αφου μεχρι το τέλος της εργασιακής μας ζωής ειναι πιθανόν να αλλάξουμε μέχρι και 7 επαγγέλματα. Τα παιδιά στα 18 διαλέγουν σπουδές σε ένα αντικείμενο. Αυτο μπορει ν αλλάξει ανα πάσα ωρα και στιγμή και δεν ειναι -για κανέναν λόγο- αποτυχία.
Ζούμε σε μια εποχή “σταθερής αστάθειας”. Οι μελέτες δείχνουν πως το 70% των επαγγελμάτων που θα κληθεί να υπηρετήσει κάποιος που είναι σήμερα 12 χρονών δεν τα γνωρίζουμε ακόμα!
Επομένως η απάντηση στην ερώτηση: Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις; θα πρέπει να είναι ευτυχιμένος/η και ευέλικτος/η.