Έχουμε γίνει εικονολάτρες!Τα λόγια δεν μας φτάνουν τα θεωρούμε λίγα.Το προσωπικό μας γούστο έχει παραμεριστεί.Προσπαθούμε διαρκώς να ταυτίσουμε συναισθήματα και αφηρημένες έννοιες με εικόνες. Ο έρωτας έχει την εικόνα ενός νέου όμορφου ετερόφυλου ζευγαριού, η δυστυχία την εικόνας μιας γυναίκας που κλαίει και η ομορφιά την εικόνα μιας αδύνατης ξανθιάς λευκής γυναίκας και ενός μελαχρινού γυμνασμένου μυστηριώδη άντρα! Επικίνδυνες ταυτίσεις που γίνονται γενεσιουργοί αιτίες για πολλές διαταραχές.Οι διατροφικές διαταραχές είναι κάποιες απο αυτές.
Σύμφωνα με το DSM-IV οι κυριότερες διατροφικές διαταραχές είναι: η ψυχογενής ανορεξία, η ψυχογενής βουλιμία και διαταραχή στην πρόσληψη τροφής μη προσδιοριζόμενη αλλιώς. Στα πλαίσια των διατροφικών διαταραχών μπορούμε να εντάξουμε και την υπερφαγία, την νυχτερινή υπερφαγία, την παχυσαρκία παθολογική και μη και την ορθορεξία.
Μιλώντας ακροθιγώς για τις διαταραχές αυτές θ αρχίζουμε με την νευρογενή ανορεξία. Η παραπάνω εικόνα δείχνει τον τρόπο που βλέπει το σώμα του ένα άτομα με νευρογενή ανορεξία.
Τα στατιστικά στοιχεία σοκάρουν κ αξίζει ν αναφερθούν: 0,5-2% των γυναικών παγκοσμίως πάσχουν απο αυτή τη διαταραχή. Οι γυναίκες την παρουσιάζουν 8-9 φορές περισσότερο σε σχέση με τους άντρες. Η νευρογενής ανορεξία είναι η πιο επικίνδυνη απο τις προαναφερθείσες διατροφικές διαταραχές γιατί το 5-20% των ασθενών θα πεθάνει εξαιτίας των επιπλοκών που προκαλεί η διαταραχη.
Το ποσοστό των γυναικών ηλικίας 15-24 ετών που πεθαίνουν απο νευρoγενή ανορεξία είναι 12 φορές μεγαλύτερο απο το ποσοστό θνησιμότητας όλων των υπόλοιπων αιτιών θανάτου.(Sullivan, 1995)
Πρόκειται για την ψυχική ασθένεια με τη μεγαλύτερη θνησιμότητα.
Στην ψυχογενή ανορεξία το άτομο θέλει να κρατήσει το βάρος του κάτω απο τα φυσιολογικά επίπεδα, ανησυχεί υπερβολικά για την αύξηση του και καταφεύγει σε διάφορους ανορθόδοξους τρόπους όπως λήψη καθαρτικών πρόκληση εμετού (τύπος κάθαρσης) και ελάχιστη κατανάλωση φαγητού (περιοριστικός τύπος) για να το καταφέρει. Οι ασθενείς δεν έχουν ρεαλιστική εικόνα του εαυτού και των κινδύνων της κατάστασής τους. Θεωρούν οτι δεν διατρέχουν κάποιο κίνδυνο και ότι οι γύρω τους υπερβάλλουν.
Σε μία ανασκόπηση της βιβλιογραφίας που έγινε το 2003, οι Hoek και van Hoeken διαπίστωσαν ότι: Το 40% των πιο πρόσφατων περιστατικών ανορεξίας απαντάται σε κορίτσια ηλικίας 15-19 ετών. Από το 1935 έως το 1989, η συχνότητα εκδήλωσης νευρογενούς ανορεξίας σημείωσε σημαντική αύξηση, ιδίως σε γυναίκες ηλικίας 15-24 ετών. Κάθε δεκαετία μετά το 1930, η συχνότητα εμφάνισης νευρογενούς ανορεξίας σε νεαρές γυναίκες ηλικίας 5-19 ετών σημείωσε αύξηση. Μόλις το ένα τρίτο των ατόμων με ανορεξία ακολουθούν θεραπευτική αγωγή.
http://www.anasa.com.gr/statistics.htm
Ο αντίκτυπος στην υγεία και την εμφάνιση είναι άμεσος. Εκτός απο τα κιλά που χάνονται υπάρχει αμηνόρροια, τριχόπτωση, διαταραχές στον ύπνο, εμφάνιση βρεφικού χνουδιού, οιδήματα στα πόδια, διάβρωση των δοντιών, βραδυκαρδία, υπόταση, ζαλάδα, αδυναμία συγκέντρωσης, ναυτία, αφυδάτωση, καθυστέρηση ήβης και πολλά άλλα.
Η αυστηρότητα με την οποία κρίνουν το σώμα τους επεκτείνεται και στους υπόλοιπους τομείς της ζωής τους. Θέλουν να έχουν απόλυτο έλεγχο της ζωής τους. Συνήθως είναι καλοί μαθητές, πολλοί τυπικοί στις υποχρεώσεις τους και τελειομανείς. Σε αρκετές περιπτώσεις η νευρογενής ανορεξία συνοδεύεται απο κατάθλιψη, συναισθηματική αστάθεια και χαμηλή αυτοπεποίθηση. Η σεξουαλική κακοποίηση είναι ένας ακόμη λόγος που μπορεί να οδηγήσει στην νευρογενή ανορεξία.
Η πίεση απο την οικογένεια για μια άψογη εμφάνιση και για υψηλές ακαδημαϊκές επιδόσεις, τα μέσα μαζικής ενημέρωση που εγκλωβίζουν την ομορφία στα 45-50 κιλά, δυσκολία έκφρασης των συναισθημάτων άλλα και χλευασμός του ατόμου απο τον περίγυρο για την εμφάνιση του είναι επιπλέον παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν στη νευρική ανορεξία.
Στο περιβάλλον του σχολείου τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Η διαταραχή αυτή πλήττει κυρίως κορίτσια στην εφηβεία. Η προσέγγιση απο την πλευρά του εκπαιδευτικού δεν είναι εύκολη αφού όπως προαναφέραμε το άτομο που πάσχει απο νευρογενή ανορεξία δεν δέχονται ότι έχουν πρόβλημα. Για να επιλυθεί το πρόβλημα πρέπει να γίνει ολιστική προσέγγιση απο διατροφολόγους και ψυχολόγους προκειμένου να βοηθηθεί ο ασθενής κ η οικογένεια.
O εκπαιδευτικός απο τη σκοπιά του μπορεί να βοηθήσει απομακρύνοντας τους εφήβους απο τα κρατούντα πρότυπα ομορφιάς. Τονίζοντας και διδάσκοντας τη σημασία και την ομορφιά της διαφορετικότητας. Είναι σημαντικό να δώσει στους εφήβους να καταλάβουν οτι η ομορφιά είναι πολύ περισσότερα απο διαστάσεις. Είναι η χαρά, η αγάπη για τον εαυτό μας και τη ζωη, ένα ζεστό χαμόγελο, μια ζωντανή ματιά!
Το σώμα μας είναι το όχημα που θα μας οδηγήσει στα όνειρά μας, στην αγάπη, στην χαρά και στην λύπη. Είναι το όχημα με το οποίο πορευόμαστε σε όλη μας τη ζωή. Αξίζει φροντίδα και σεβασμό γιατί το ταξίδι είναι μακρύ και οι προορισμοί πολλοί!!